W obliczu zmieniających się warunków klimatycznych i coraz częstszych ekstremalnych zjawisk pogodowych, ochrona odgromowa staje się kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo budynków i ich użytkowników. Szczególnie istotne jest to w terenach górskich, gdzie intensywność wyładowań atmosferycznych jest znacznie wyższa niż na nizinach. Góry, jako naturalne przewyższenia terenu, sprzyjają częstszemu zbieraniu wyładowań bezpośrednich, co czyni je jednym z najbardziej zagrożonych obszarów pod względem uderzeń piorunów.

Właściwie zaprojektowana zewnętrzna instalacja odgromowa to nie tylko element ochrony infrastruktury, ale również skuteczny środek zapobiegający poważnym konsekwencjom burz, takim jak pożary, uszkodzenia fizyczne obiektów czy awarie urządzeń elektrycznych. Odpowiednie uziemienie, zastosowanie przewodów odprowadzających i innych elementów systemu odgromowego pozwala na skuteczne zbieranie wyładowań i odprowadzanie prądu piorunowego do gruntu, minimalizując ryzyko strat.

Montaż instalacji odgromowych na terenach górskich stanowi jednak wyzwanie, ponieważ wymaga zastosowania specjalistycznych rozwiązań dostosowanych do trudnych warunków terenowych, zmiennych warunków atmosferycznych oraz specyfiki budynków wznoszonych w górskich rejonach. Konieczność uwzględnienia norm odgromowych (PN-EN 62305) oraz odpowiedniego projektowania instalacji odgromowej sprawia, że każdy przypadek wymaga indywidualnej analizy ryzyka i dopasowania skutecznych metod ochrony.

Spis treści

1. Zagrożenia związane z uderzeniami piorunów w górach
1. Dlaczego obiekty w górach są szczególnie narażone?
2. Zbieranie wyładowań bezpośrednich przez wzniesienia i wysokie konstrukcje
3. Zagrożenia na terenach górskich – skutki braku ochrony odgromowej
2. Wyzwania montażu instalacji odgromowej w górach
1. Trudny teren i warunki atmosferyczne
2. Wybór odpowiednich elementów instalacji
3. Konieczność zgodności z normami (PN-EN 62305)
3. Skuteczne rozwiązania dla ochrony odgromowej w górach
1. Systemy odgromowe dostosowane do specyfiki górskich terenów
2. Nowoczesne technologie ochrony odgromowej
3. Ochrona schronisk górskich i innych obiektów turystycznych – wymagania specyficzne dla tej grupy budynków
4. Przepisy i normy dotyczące ochrony odgromowej w górach
1. Norma PN-EN 62305 – jakie wymogi nakłada na budynki w terenach górskich?
2. Przepisy budowlane i wymagania dla różnych rodzajów budynków
3. Analiza ryzyka jako podstawa projektowania instalacji
5. Ochrona odgromowa budynków na terenach górskich

Zagrożenia związane z uderzeniami piorunów w górach

Góry są jednym z najbardziej narażonych obszarów na wyładowania atmosferyczne, co wynika zarówno z ich ukształtowania terenu, jak i specyficznych warunków meteorologicznych. Wzniesienia, szczyty oraz budynki usytuowane na dużych wysokościach stanowią naturalne punkty przyciągające zbieranie wyładowań bezpośrednich, co znacząco zwiększa ryzyko uderzenia pioruna. Brak odpowiedniej ochrony odgromowej w tego typu lokalizacjach może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno pod względem bezpieczeństwa ludzi, jak i trwałości samej infrastruktury.

Dlaczego obiekty w górach są szczególnie narażone?

1. Naturalna ekspozycja na wyładowania atmosferyczne – obiekty na szczytach górskich są bardziej narażone na zbieranie wyładowań, ponieważ pioruny zazwyczaj uderzają w najwyższe punkty w terenie.
2. Brak naturalnych osłon – w przeciwieństwie do nizinnych obszarów miejskich czy leśnych, w górach często brakuje wysokich konstrukcji czy drzew, które mogłyby przejąć wyładowanie atmosferyczne, co powoduje, że budynki i infrastruktura stają się bezpośrednim celem piorunów.
3. Zmienne warunki pogodowe – intensywne burze, nagłe zmiany temperatury i wilgotności mogą wpływać na skuteczność instalacji odgromowych, wymagając od nich szczególnie solidnej konstrukcji i regularnych przeglądów.
4. Trudności techniczne w instalacji i konserwacji systemów odgromowych – na terenach górskich wykonanie uziemienia, montaż przewodów odprowadzających czy odpowiednie osadzenie zwodów pionowych może być bardziej skomplikowane niż na terenach płaskich.

Zbieranie wyładowań bezpośrednich przez wzniesienia i wysokie konstrukcje

Pioruny są naturalnym zjawiskiem elektrycznym, które wybiera najkrótszą drogę do uziemienia. Na terenach górskich, gdzie różnice wysokości są znaczne, najwyższe punkty w terenie i wysokie budynki stają się głównymi „punktami zbierania” wyładowań piorunowych. Dotyczy to szczególnie:

1. Schronisk górskich i hoteli,
2. Wież widokowych i masztów telekomunikacyjnych,
3. Obiektów przemysłowych, elektrowni wodnych i stacji przekaźnikowych,
4. Kolejek górskich i wyciągów narciarskich.

W takich przypadkach system ochrony odgromowej musi być zaprojektowany w sposób, który pozwoli na bezpieczne przejęcie i odprowadzenie prądu piorunowego do gruntu, minimalizując ryzyko uszkodzeń.

Zagrożenia na terenach górskich – skutki braku ochrony odgromowej

Brak odpowiedniej instalacji piorunochronnej na terenach górskich może prowadzić do poważnych strat materialnych i zagrożenia dla życia ludzkiego. Do głównych skutków należą:

1. Uszkodzenia fizyczne obiektów
1. Piorun może spowodować pękanie ścian, uszkodzenie dachów, odkształcenie konstrukcji nośnych.
2. Przewody odgromowe i elementy metalowe na budynkach mogą ulec stopieniu lub uszkodzeniu w wyniku działania wysokiej temperatury prądu piorunowego.
3. Uderzenie pioruna może prowadzić do uszkodzenia betonowych elementów konstrukcyjnych przez intensywne przegrzanie i rozszerzenie powietrza wewnątrz nich.
2. Pożary
1. Iskra powstała w wyniku uderzenia pioruna może doprowadzić do zapłonu drewnianych konstrukcji dachowych, izolacji oraz łatwopalnych materiałów budowlanych.
2. W rejonach górskich, gdzie często występują drewniane budynki (np. schroniska górskie, domki letniskowe), zagrożenie pożarowe jest szczególnie wysokie.
3. Pożary lasów mogą być dodatkowym skutkiem wyładowań atmosferycznych, szczególnie w suchych okresach letnich.
3. Awaria urządzeń elektrycznych
1. Piorun może wywołać przepięcia w instalacjach elektrycznych, prowadząc do uszkodzenia systemów oświetleniowych, alarmowych oraz urządzeń elektronicznych.
2. Brak ochronników przepięciowych może doprowadzić do nieodwracalnych strat w sprzęcie komputerowym, telekomunikacyjnym, a nawet instalacjach sterujących wyciągami narciarskimi czy kolejkami górskimi.
3. Nagłe przepięcie może także powodować awarie systemów ogrzewania, pomp wodnych i innych urządzeń infrastrukturalnych, co w ekstremalnych warunkach może zagrozić bezpieczeństwu ludzi przebywających w danym obiekcie.

Wyzwania montażu instalacji odgromowej w górach

Montaż instalacji odgromowych na terenach górskich wiąże się z licznymi wyzwaniami, które wynikają z trudnych warunków terenowych, surowego klimatu oraz specyfiki obiektów budowlanych wznoszonych w takich rejonach. Odpowiedni dobór technologii, zastosowanie skutecznych metod uziemienia oraz przestrzeganie norm odgromowych (PN-EN 62305) są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości systemu ochrony odgromowej.

Trudny teren i warunki atmosferyczne

Montaż instalacji odgromowej w górach wymaga pokonania szeregu trudności związanych z lokalizacją obiektów oraz zmiennymi warunkami pogodowymi.

1. Ograniczona dostępność i trudności logistyczne
1. Wysoko położone schroniska górskie, stacje przekaźnikowe czy infrastruktura turystyczna często znajdują się w miejscach o ograniczonej dostępności, co utrudnia transport materiałów i narzędzi.
2. Brak utwardzonych dróg dojazdowych może wymagać wykorzystania śmigłowców transportowych lub specjalistycznego sprzętu do przewożenia elementów systemu odgromowego.
2. Specjalistyczne prace na wysokościach
1. Montaż masztów odgromowych, zwodów aktywnych oraz przewodów odprowadzających często odbywa się na wysokich konstrukcjach, takich jak wieże przekaźnikowe, schroniska czy koleje linowe.
2. Konieczne jest stosowanie odpowiednich zabezpieczeń dla monterów, takich jak techniki alpinistyczne i systemy asekuracyjne.
3. Ekstremalne warunki atmosferyczne
1. W górach panują surowe warunki klimatyczne – niskie temperatury, silne wiatry, intensywne opady śniegu i oblodzenie mogą utrudniać montaż oraz wpływać na trwałość elementów systemu odgromowego.
2. Cykliczne zmiany temperatury i duża wilgotność mogą prowadzić do przyspieszonej korozji przewodów i uziemienia, dlatego wybór materiałów odpornych na warunki atmosferyczne jest kluczowy.

Wybór odpowiednich elementów instalacji

Aby skutecznie chronić obiekty na terenach górskich przed skutkami wyładowań atmosferycznych, konieczne jest zastosowanie odpowiednich elementów systemu odgromowego.

Maszty odgromowe i zwody aktywne vs. tradycyjne przewody odgromowe

1. Maszty odgromowe – sprawdzają się w przypadku obiektów wolnostojących, np. schronisk, stacji meteorologicznych, wież widokowych. Wysokie maszty pozwalają na efektywne zbieranie wyładowań i ich bezpieczne odprowadzenie do gruntu.
2. Zwody aktywne – coraz częściej stosowane jako alternatywa dla tradycyjnych rozwiązań, zwłaszcza w trudno dostępnych miejscach. Dzięki wykorzystaniu systemów jonizacyjnych mogą one skuteczniej przyciągać wyładowania atmosferyczne, zmniejszając liczbę koniecznych przewodów i uziemień.
3. Tradycyjne przewody odgromowe – montowane wzdłuż krawędzi dachów, mogą być problematyczne w górach, gdzie gruba pokrywa śnieżna i oblodzenie mogą prowadzić do uszkodzeń i przerw w działaniu systemu.

Uziemienie pionowe jako kluczowy element systemu

1. Efektywne uziemienie jest szczególnie istotne w górach, gdzie skały i grunt o wysokiej rezystywności utrudniają skuteczne odprowadzanie prądu piorunowego do ziemi.
2. W takich warunkach stosuje się uziemienie pionowe, które umożliwia lepsze przewodzenie ładunku w głąb ziemi.
3. W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie chemicznych ulepszaczy gleby (np. solanki bentonitowej) w celu obniżenia rezystywności gruntu.

Zewnętrzna instalacja odgromowa – konieczność dostosowania do warunków górskich

1. Zewnętrzne systemy ochrony odgromowej (zewnętrzne LPS) muszą być odporne na oblodzenie, silne wiatry oraz skrajne temperatury.
2. Konstrukcja systemu musi uwzględniać specyficzne obciążenia mechaniczne, jakie mogą powstać np. wskutek naporu śniegu czy intensywnego wiatru.
3. Wielopoziomowa ochrona odgromowa jest często konieczna, zwłaszcza w przypadku dużych budynków, np. hoteli, stacji narciarskich i schronisk górskich.

Konieczność zgodności z normami (PN-EN 62305)

Każda instalacja odgromowa w Polsce musi być projektowana i montowana zgodnie z normą PN-EN 62305, która określa:

1. Klasy LPS (Lightning Protection System) – podział budynków na kategorie ryzyka i wymagania dla instalacji odgromowych.
2. Analizę ryzyka – konieczność oceny zagrożenia dla danego obiektu i dobrania odpowiedniego poziomu ochrony.
3. Wymagania dotyczące instalacji piorunochronnych – materiały, parametry przewodów i sposób ich ułożenia.
4. Środki ochrony odgromowej – zalecenia dotyczące uziemienia, ochrony przepięciowej oraz dodatkowych zabezpieczeń.

Nieprzestrzeganie norm może skutkować:

1. Nieskutecznością instalacji, co naraża obiekt na skutki uderzenia pioruna.
2. Problemami prawnymi – brak zgodności z przepisami budowlanymi.
3. Odmową wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela w przypadku zniszczenia obiektu przez wyładowanie atmosferyczne.

Skuteczne rozwiązania dla ochrony odgromowej w górach

Aby zapewnić skuteczną ochronę odgromową w terenach górskich, konieczne jest dostosowanie systemów odgromowych do trudnych warunków atmosferycznych, specyfiki ukształtowania terenu oraz rodzaju chronionych obiektów. Wykorzystanie nowoczesnych technologii, odpowiednio dobranych elementów ochrony przepięciowej oraz systemów monitorowania instalacji pozwala na zwiększenie efektywności ochrony i minimalizację ryzyka związanego z wyładowaniami atmosferycznymi.

Systemy odgromowe dostosowane do specyfiki górskich terenów

Tereny górskie wymagają zastosowania specjalistycznych rozwiązań, które uwzględniają:

1. Ekstremalne warunki atmosferyczne (silne wiatry, niskie temperatury, śnieg, oblodzenie).
2. Ograniczoną dostępność do obiektów (np. schroniska, wieże przekaźnikowe, infrastruktura narciarska).
3. Konfigurację terenu, gdzie wysokie obiekty często znajdują się na skalistym podłożu o wysokiej rezystywności, co utrudnia efektywne uziemienie.

Dzięki zastosowaniu odpowiednich metod ochrony, można skutecznie zbierać wyładowania bezpośrednie i minimalizować skutki prądu piorunowego, który może uszkodzić budynki, instalacje elektryczne oraz systemy komunikacyjne.

Nowoczesne technologie ochrony odgromowej

Zwody aktywne vs. tradycyjna instalacja odgromowa

Wybór odpowiedniego systemu odgromowego zależy od lokalizacji i rodzaju chronionego obiektu:

1. Tradycyjna instalacja odgromowa (zwody pasywne, maszty odgromowe)
1. Składa się z przewodów odgromowych, masztów odgromowych i uziemienia pionowego.
2. Jest skuteczna, ale może wymagać zastosowania wielu przewodów, co zwiększa koszty i skomplikowanie instalacji.
3. Może być mniej efektywna w górach, gdzie budynki są narażone na silne opady śniegu i oblodzenie.
2. Zwody aktywne
1. Nowoczesne rozwiązanie, które wykorzystuje technologie wspomagające jonizację powietrza, co pozwala na skuteczniejsze przyciąganie wyładowań atmosferycznych.
2. Zalety:
1. Większy zasięg ochrony – zwody aktywne mogą chronić większy obszar niż tradycyjne instalacje.
2. Mniejsza liczba wymaganych elementów – redukcja liczby przewodów i uziemień obniża koszty i upraszcza montaż.
3. Lepsza efektywność w ekstremalnych warunkach pogodowych – zwody aktywne wykazują większą odporność na wpływ czynników zewnętrznych.

W przypadku schronisk górskich, stacji przekaźnikowych oraz infrastruktury narciarskiej zwody aktywne często stanowią lepsze rozwiązanie niż tradycyjne maszty odgromowe.

Ochronniki przepięciowe jako dodatkowe zabezpieczenie

Oprócz instalacji piorunochronnej, kluczowe znaczenie ma zastosowanie ochronników przepięciowych, które zabezpieczają urządzenia elektryczne przed skokami napięcia spowodowanymi przez prąd piorunowy.

1. Ochronniki klasy I – stosowane w głównych rozdzielnicach elektrycznych, przejmujące wysokie skoki napięcia.
2. Ochronniki klasy II – zabezpieczające lokalne obwody elektryczne.
3. Ochronniki klasy III – stosowane przy delikatnych urządzeniach elektronicznych (np. serwerach, systemach komunikacyjnych, instalacjach sterowania wyciągami narciarskimi).

Brak ochrony przepięciowej może prowadzić do awarii systemów sterowania, uszkodzenia sprzętu komputerowego i przekaźników telekomunikacyjnych, co w warunkach górskich może powodować poważne zagrożenia.

Systemy monitorowania instalacji odgromowej

W celu zwiększenia niezawodności ochrony odgromowej, coraz częściej stosuje się systemy monitorowania instalacji, które pozwalają na:

1. Wykrywanie stanu przewodów i uziemień – automatyczna analiza przewodności i skuteczności działania instalacji.
2. Rejestrowanie uderzeń piorunów – systemy zliczające liczbę i natężenie wyładowań, co umożliwia ocenę ryzyka i konieczność przeglądów technicznych.
3. Zdalne powiadomienia – nowoczesne instalacje odgromowe mogą być podłączone do systemów alarmowych, informując właścicieli obiektów o konieczności przeprowadzenia inspekcji lub naprawy.

Systemy monitorowania są szczególnie przydatne w trudno dostępnych obiektach, np. stacjach meteorologicznych, nadajnikach RTV oraz schroniskach górskich, gdzie regularne kontrole są utrudnione.

Ochrona schronisk górskich i innych obiektów turystycznych – wymagania specyficzne dla tej grupy budynków

Schroniska górskie i obiekty turystyczne są szczególnie narażone na bezpośrednie uderzenia piorunów, ponieważ często znajdują się na odsłoniętych, wysokich terenach. Aby zapewnić ich bezpieczeństwo, należy zastosować:

1. Rozbudowany system odgromowy
1. Połączenie zwodów aktywnych z tradycyjnymi masztami odgromowymi, aby zwiększyć skuteczność ochrony.
2. Wzmocniona zewnętrzna instalacja odgromowa odporna na ekstremalne warunki pogodowe.
2. Ochronę przepięciową dla instalacji elektrycznej i telekomunikacyjnej
1. Zabezpieczenie systemów ogrzewania, alarmowych i łączności przed skokami napięcia.
2. Ochrona urządzeń sterujących kolejkami górskimi i wyciągami narciarskimi, które mogą zostać uszkodzone w wyniku wyładowania piorunowego.
3. Regularne przeglądy i konserwacja systemów odgromowych
1. Konieczność corocznych kontroli technicznych, szczególnie po intensywnych burzach.
2. Sprawdzenie efektywności uziemienia, które w górskich warunkach może ulec pogorszeniu w wyniku procesów erozyjnych.

Przepisy i normy dotyczące ochrony odgromowej w górach

Ochrona odgromowa budynków na terenach górskich musi być zgodna z obowiązującymi normami technicznymi i przepisami budowlanymi, które określają wymagania dotyczące projektowania, montażu oraz konserwacji instalacji piorunochronnych. Ze względu na specyfikę górskich warunków – większą częstotliwość burz, trudne warunki terenowe i wysoką ekspozycję obiektów – norma PN-EN 62305 oraz odpowiednie przepisy budowlane mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa infrastruktury oraz jej użytkowników.

Norma PN-EN 62305 – jakie wymogi nakłada na budynki w terenach górskich?

Norma PN-EN 62305 „Ochrona odgromowa” to podstawowy dokument regulujący sposób projektowania i wykonania instalacji odgromowych w Europie, w tym w Polsce. Norma ta określa klasy ochrony LPS (Lightning Protection System) i dostosowuje poziomy zabezpieczeń do rodzaju i lokalizacji budynków, uwzględniając stopień zagrożenia piorunowego.

Kluczowe wymagania normy PN-EN 62305 w odniesieniu do budynków w górach:

1. Podział na klasy ochrony odgromowej (LPS)
1. LPS I – najwyższy poziom ochrony, wymagany dla obiektów o bardzo dużym ryzyku wyładowania, np. stacji przekaźnikowych, wież telekomunikacyjnych, schronisk górskich.
2. LPS II i III – stosowane w budynkach mieszkalnych, hotelach, pensjonatach czy infrastrukturze narciarskiej, gdzie istnieje umiarkowane ryzyko.
3. LPS IV – najniższy poziom ochrony, stosowany w mniej narażonych obiektach.
2. Obowiązek wykonania analizy ryzyka
1. Norma wymaga przeprowadzenia szczegółowej analizy ryzyka, która określa czy ochrona odgromowa jest wymagana oraz jaki poziom ochrony jest konieczny.
2. W terenach górskich, gdzie zagrożenie jest wyższe, analiza ta niemal zawsze wykazuje potrzebę stosowania rozbudowanych instalacji piorunochronnych.
3. Wymagania dotyczące systemu uziemienia
1. Uziemienie pionowe lub uziemienie otokowe (w zależności od warunków gruntowych).
2. Minimalna rezystancja uziemienia – w górach, gdzie występuje skaliste podłoże, często konieczne jest stosowanie ulepszaczy przewodności gleby (np. bentonitu, soli przewodzących).
4. Wymagania dotyczące elementów instalacji piorunochronnej
1. Zwody pionowe i poziome – dostosowane do struktury budynku i obciążenia śniegowego.
2. Przewody odprowadzające o odpowiednich przekrojach, odpornych na warunki atmosferyczne.
3. Ochronniki przepięciowe – norma wymaga zastosowania ochronników klasy I, II i III, aby zabezpieczyć instalację elektryczną.

Przepisy budowlane i wymagania dla różnych rodzajów budynków

W Polsce wymogi dotyczące ochrony odgromowej regulują nie tylko normy techniczne, ale także przepisy budowlane, w tym Rozporządzenie Ministra Infrastruktury oraz normy krajowe.

Obiekty, dla których ochrona odgromowa jest obowiązkowa (zgodnie z przepisami budowlanymi):

1. Budynki o wysokości powyżej 15 m – większość schronisk górskich, hoteli czy wież przekaźnikowych przekracza ten próg, co oznacza, że instalacja odgromowa jest obowiązkowa.
2. Budynki wykonane z materiałów łatwopalnych (np. drewniane schroniska, pensjonaty) – wymagają szczególnej ochrony przed pożarami wywołanymi wyładowaniami atmosferycznymi.
3. Budynki użyteczności publicznej – stacje narciarskie, kolejki linowe, schroniska muszą być wyposażone w pełne systemy ochrony odgromowej, łącznie z ochroną przepięciową.
4. Obiekty przemysłowe i infrastrukturalne – elektrownie wodne, nadajniki RTV, maszty telekomunikacyjne – wymagają najwyższego poziomu ochrony (LPS I).
5. Budynki w miejscach o zwiększonej częstotliwości burz – obiekty w górach automatycznie kwalifikują się do obowiązkowej ochrony, zgodnie z analizą ryzyka.

Przepisy budowlane wskazują również na konieczność:

1. Regularnych przeglądów technicznych – instalacje odgromowe w terenach górskich muszą być sprawdzane co najmniej raz na 5 lat, a w przypadku obiektów o wysokim ryzyku nawet co 2 lata.
2. Prowadzenia dokumentacji instalacji – w tym certyfikatu zgodności z normami PN-EN 62305.

Analiza ryzyka jako podstawa projektowania instalacji

Zgodnie z PN-EN 62305, analiza ryzyka jest obowiązkowym etapem projektowania instalacji odgromowej i musi uwzględniać:

1. Lokalizację obiektu
1. Wysokość nad poziomem morza.
2. Stopień ekspozycji na wyładowania atmosferyczne.
3. Charakterystykę terenu (skały, drzewa, inne obiekty w pobliżu).
2. Rodzaj konstrukcji budynku
1. Materiał wykonania (drewno, beton, metal).
2. Wysokość i powierzchnia dachu – im większy budynek, tym wyższe ryzyko.
3. Skutki uderzenia pioruna
1. Możliwość uszkodzenia konstrukcji i ryzyko pożaru.
2. Zagrożenie dla urządzeń elektrycznych i systemów sterowania.
3. Potencjalne niebezpieczeństwo dla ludzi przebywających w budynku.
4. Konieczność zastosowania dodatkowych środków ochrony
1. Ochronniki przepięciowe do zabezpieczenia systemów elektrycznych.
2. Zabezpieczenia przed przepięciami w sieci telekomunikacyjnej (szczególnie ważne dla nadajników i wież przekaźnikowych).
3. Specjalne powłoki przeciwpożarowe dla budynków z elementami drewnianymi.

Wynik analizy ryzyka określa, czy budynek wymaga ochrony odgromowej i na jakim poziomie powinna być ona zastosowana. W terenach górskich ryzyko jest zwykle na tyle wysokie, że zastosowanie skutecznej ochrony odgromowej jest koniecznością.

Ochrona odgromowa budynków na terenach górskich

Montaż instalacji odgromowych w górach to wyzwanie wymagające dostosowania do trudnych warunków terenowych, surowego klimatu i zwiększonego ryzyka uderzeń piorunów. Kluczowe znaczenie ma zastosowanie nowoczesnych rozwiązań, takich jak zwody aktywne, skuteczne uziemienie pionowe oraz ochronniki przepięciowe, a także pełna zgodność z normą PN-EN 62305.

Dla inwestorów i właścicieli budynków górskich najważniejsze jest:

1. Przeprowadzenie analizy ryzyka i dostosowanie poziomu ochrony,
2. Dobór odpowiedniego systemu ochrony odgromowej zgodnie z normami,
3. Regularne przeglądy i konserwacja instalacji, aby zapewnić jej skuteczność.